پروژه فضایی!(2)

ایده کیوب ست به مراتب قشنگ تر از کن ست و دیگر پیکو ماهواره هاست با وزنی حدود 5 کیلوگرم و با تمام ویژگی هایی که تو پست قبلی گفتم.اینطور که معلومه برای راحت تر شدن کارم خوبه که از یه موبایل هوشمند با سیستم عامل اندروید که سخت افزار الکترونیکی کاوشگر رو کامل میکنه استفاده کنم.حداقل میدونم برنامه نویسی کرنل و اپلیکیشن برای اندروید به مراتب از برنامه نویسی برای میکروکنترولر ساده تره.به علاوه ما یه سخت افزار روشن داریم که کار میکنه و نیاز به طراحی و ساخت لوازم نداریم. ارزان تر درمیاد و در مقایسه با یه سیستم دست ساز بیشتر عمر میکنه. 

منبع تغذیه کاوشگر درواقع همون ترکیب سلول خورشیدی و باتری لیتیمی خواهد بود اما از پاور بانک ارزان قیمت(یا دسته دوم) و سلول های خورشیدی خام استفاده میکنم. 

هیچ چیزی مهم تر از پیشرانش قابل اعتماد برای حرکت درست کاوشگر نیست. البته یه پیشرانش بی خطر برای سیستم که هم ارزان باشه و هم مرگ نداشته باشه قبلا طراحی شده. بهش میگن پیشرانش پلاسمایی پالسی یا PPT که سوختش تفلون PTFE و تغذیه ولتاژ بالا میخواد هست.روش های دیگه ساختش مشکل و هزینه برداره منم ترجیح میدم وقتمو تلف نکنم.

مبحث ارتباط با کاوشگر از زمین رو تقریبا حل کردم. میتونیم به کمک خود گوشی هر چند وقت یک بار سیگنال های موقعیت رو به زمین بفرستیم.منبع ولتاژ بالا این پتانسیل رو داره که به صورت کوتاه مدت سیگنال های پرانرژی رو تولید کنه.با تکنیک حامل سازی فرکانس این سیگنال ها رو با اطلاعات پر میکنیم و به زمین میفرستیم.

برای ارسال اطلاعات میتونم از فرستنده چند کانال معمولی که در سیستم های رادیو کنترل استفاده میشه کمک بگیریم. فقط یه فرستنده واسطه نیازه که بالای ابر ها قرار بگیره اینم بگم که کلا من تا حد امکان میخوام از ماژول های الکترونیکی آماده استفاده کنم.