یا علی؟تو که میگی عالمی بگو خر من چندتا مو داره؟

هر وقت افرادی رو می بینم که نخبگی رو به سواد می بینن یاد اون عرب جاهلی میوفتم که جمله بالا رو به حضرت علی(ع) میگفت. طیف این افراد گسترده و عریضه از بقال سرکوچه بگیر تا دوست دختر و استاد دانشگاه برای کوچیک کردنم سوادمو زیر سوال بردن و منم به شوخی گفتم اصن به تو چه؟ یا جوابای خنده دار به سوالات دادم. نخبگان افرادی لزوما با سواد نیستن مگه توماس ادیسون یا فردینان پورشه و بقیه، افراد با سوادی بودن؟  اگه واقعا میخواهید بفهمید طرف مقابل تون نخبه است یا نه، رزومه شو با احترام ببینید و بررسی کنین. عرب جاهل نباشید.تعداد موهای خرتون معیار نخبگی دیگران قرار ندید.

در باب مشکل بیکاری ایران

مشکل ما بیکاری افراد بیکار نیست مشکل ما بیکاری افراد شاغله. تک به تک افراد شاغل این مملکت از هشت ساعتی که سر کارن کمتر از نیم ساعت فعالیت مفید میکنند.

 شاید بپرسید چه ربطی داره؟ ببینید یکی از فعال ترین قشر های کاری ایران و جهان که مجبورن روزانه 16 تا 25 ساعت کار کنند مادران هستند. در ایران مادر ها ساعت مفید بالایی دارند به همین دلیل ایران در تولید نسل جوان انقدر موفقه.

 حرف من اینه که برای رفع بیکاری افراد بیکار باید افراد شاغل رو از بیکاری نجات بدیم. رفع بیکاری افراد شاغل تنها با انگیزه دادن های واقع گرایانه ممکنه ولاغیر.

مثلا یه کارمند اگه بدونه با بودن در این مجموعه میتونه رزومه خودشو از راه های مختلف(شرکت در پروژه های مختلف، دوره های آموزشی دلخواه، احساس حضور داشتن در تصمیم گیری ها و حتی فرصت کارآفرینی) طلایی تر کنه بعد از مدتی احساس میکنه ممکلت بهش محتاجه و عمرش رو تلف نمیکنه. 

نباید سیاست "بمان و فسیل شو! برو بدبخت شو" رو ادامه بدیم سیاست درست" بمان و بهتر شو! برو و خوشبخت کن!" هستش.