جامعه دیکتاتور...

جدی تر از این جمله رو نتونستم به عنوان موضوع انتخاب کنم. بی مقدمه بریم سر اصل مطلب.

جامعه دیکتاتور سه تا ویژگی داره:

1- همه افراد در آن جامعه به دنبال حقیقت هستند. 

2- هیچ موضوعی نیست که نشه براش پایان تعریف کرد.

3- کسی حاضر نیست رسما در مقابل خروجی های خود مسئولیت پذیری کنه.

این سه مشخصه یا ویژگی در بطن فرهنگی و اجتماعی جوامع دیکتاتوری نهفته اس و مردم هم با عزمی راسخ به شکل های مختلف ازش دفاع می کنند.

مثال ها فراوان اند بگذریم...

 ایرانی هنوز به درک و سواد یکی از بنیادی ترین  نیاز های خود نرسیده. زندگی بر اساس اصول قرار دادی دموکراسی فرهنگی.

اینکه به جای گشتن به دنبال حقیقت، به دنبال پارادایم ذهنی همه پسند باشیم. به جای تعریف پایان و بهم زدن موازنه و تعادل محیط به آموزش مردم برای زندگی با خوب و بد و زشت اقدام کنیم. مهم ترین اولویت یه جامعه دموکراتیک تربیت مردم برای حساس شدن به تاثیرات خروجی خود بر دیگران هست. اینکه تایید یا تکذیب یک موضوع چه مقدار به افراد لایق اعتبار میدیم و از افراد نالایق اعتبار میگیریم...

سخن آخر:

بیایم یه قراری باهم بزاریم! حجم مصرف کاغذ یکی از معیار های پیشرفت بودن یک جامعه است. بیایم انقدر از دیکتاتوری دور بشیم که گردش اطلاعات در جامعه به بی نهایت میل کنه...