دست نوشته های یک علاقه مند به علم...

دست نوشته های یک علاقه مند به علم...

مجموعه مقالات تحقیقی یک مخترع و محقق
دست نوشته های یک علاقه مند به علم...

دست نوشته های یک علاقه مند به علم...

مجموعه مقالات تحقیقی یک مخترع و محقق

انجام پروژه های الکترونیک به صورت رایگان برای شما!

هدفم بیشتر کسب تجربه است و یادگیری عمیق تر... 

در زمینه های مختلف اعم از طراحی و ساخت برد های الکترونیکی، برنامه نویسی C برای میکروکنترولر های avr و شبیه سازی و تست اونها میتونم کمک تون کنم.


 ببینید کار یه مهندس الکترونیک شبیه به آشپزی هست و ما باید بتونیم با آی سی ها و برنامه های مختلف انواع مدارات رو بسته به نیاز شما طراحی کنیم و بسازیم. به همین دلیل نیاز به تجربه و کار زیاد اولین اولویت ماست. با درخواست های خودمون بمن در این راه کمک کنید.

ممنون...

من کی باشم؟

به نام خدا

من عرفان سلیم زاده هستم. یک جوان مثل بقیه که برای فهمیدن دنیای خودش تلاش میکنه.زندگی من در همین خلاصه شده...

من دانشگاه نرفتم و فکر هم نکنم بخوام برم دوست دارم به عنوان یک فرد که وسایل مورد نیاز اولیه رو برای تحقیق و پژوهش داره برای دیگران پژوهش کنم و از این راه مطالب جدید رو یاد بگیرم.

به نظرم تحقیق کردن میتونه بهترین راه برای یادگیری عمقی مسائل باشه و لذت واقعی درک چیز های ساده رو به آدم بده.من از ریاضی دوری می کنم هر چند که در وجودم هست و ناخداگاه بکارش می گیرم اما همیشه برام عین یک تندیسی از سایه بوده و نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم.

نکته جالب قضیه اینجاست که رشته خودم رو که الکترونیک بود رو عوض کردم و الان دارم ریاضی فیزیک می خونم.


شاید نگاه تحقیقی من به موضوع باعث شده که نتونم با ریاضی ارتباط برقرار کنم اما همین تحقیقات باعث شده که نکات جالبی رو درباره ریاضی بفهمم.مثلا این که هر جزء از یک معادله یا تابع چه نقشی تو کم یا زیاد شدن جواب فرمول داره البته با توجه به نوع قرار گیریش در فرمول.بگذریم...

هدف من از ایجاد این وبلاگ،درج دیدگاه خودم راجع به مسائل مختلف اطراف و ارائه فرضیه های مختلف برای حل و پیش بینی سیستم ها است.من مخترع هم هستم تا الان فعلا یک اختراع ثبت کردم.یه مبدل باد به برق با چرخه رفت و برگشتی و دومین اختراعم که یه راکتور همجوشی هسته ای جدید هست که تو فاز جامد قرار داره رو دارم ثبت می کنم.


کلا آدم عجیبی ام و دوست ندارم خودم رو برای فهمیدن مسائل تنها به استقرا محدود کنم(کاری که معمولا تو مدرسه انجام میدیم).با استنتاج هم میشه تو علم به نتایج شگفت انگیزی رسید.معمولا دانشمندان به روش استنتاجی(از کل به جزء رسیدن) مسائل نا آشنا رو بررسی می کنند چرا که فرصت آزمایش های تجربی، در روش کل به جز، بیشتر از جز به کل هست.

مثلا اگر ما یک لیوان آب داشته باشیم و بخواهیم اثبات کنیم از هیدروژن و اکسیژن به وجود آمده ، می توانیم از اصول شیمی تجزیه،طیف سنجی و حتی ترمودینامیک برای این کار کمک بگیریم اما اگر بخواهیم با ترکیب کردن عناصر، آب  را به وجود آوریم تا ثابت کنیم آب از چه عناصری به وجود آمده فکر کنم یه چند میلیون سالی باید کار کنیم.


چون 92 تا عنصر داریم و اگر بخواهیم با هم ترکیب شون کنیم با در نظر گرفتن انواع مختلف پیوند های شیمیایی و حتی فیزیکی وقت زیادی می گیره. البته روش استقرا کاملا کنار گذاشته نشده و به کمک ابر کامپیوتر ها و در آینده کامپیوتر های کوانتومی میشه ازش برای پیش بینی آینده استفاده کرد.