سلاااام من برگشتم!

وااای دلم برا شما و وبلاگم یه ذره شده همینو بگم الان تو یه جای خاصیم عروسیه که اومدم دارم پست میزارم.اصلا من اگه ننویسم مریضم عین بلبلی که نخونه دق میکنه منم باید اطلاعات خروجی عقلمو تحویل اجتماع بدم وگرنه به خودم بدهکارم...

حالم چطوره؟مثل همیشه بد! پر از استرس و دلتنگی و امید و ایمانم. تا حدی میشه این استرسو تو نوشته هام دید.راجع به استرسم هم دلیلش ساده است دنیا برام شده کلبه وحشت!فقط یه نصیحت ازم بشنوید.تا وقتی که تو این دنیایید این جمله رو یادتون نره ما بدی رو دیدیم که ادب گیریم مثل فردوسی ز بی ادبان.هر وقت اعصابم از دیگران بهم میریزه یاد یه جمله از قرآن میوفتم که میگه زمین مال و اموال هیچ بشری نیست. خیلیا فکر میکنن صاحب اند نگو به زور بنده اند...

تو این مدت که نبودم کلی کار انجام دادم! یه پروژه  (میکرو نیروگاه آبی قابل حمل) رو با حمایت دانشگاه برداشتم و خدارو شکر همون چیزی شد که انتظار داشتم .عکسا رو تو پستای دیگه میزارم.برم بیام...